منابع ترکيبات معطر
گياهي
دوران متعددي ميباشد که گياهان تحت عنوان منابع اسانس و ترکيبات معطر به کار گيري ميشوند. اين مواد معطر معمولا تحت عنوان يک مراحل ثانويه در گياهان جهت حفظ آن ها در قبال گياهخواران، امراض و جذب ه ها گرده افشان ساخت ميگردد. گياهان وسيع ترين مبداء در تامين مواد معطر در صنعت بو سازي هستند. منابع اين ترکيبات از قسمتهاي متفاوت گياه ميتواند باشد. يک گياه بيش تر از يک ماده معطر مي تواند داشته باشد، مثلا دانه گشنيز نسبت به ساقه و برگ آن بوي تماما متفاوتي دارااست. برگهاي نارنج، شکوفههاي آن، و پوست ميوه اش به ترتيب منابعي براي پتيتگرين (petitgrain)، اسانس فصل بهار نارنج(neroli)، و روغن نارنج (orange oils) هستند.
نصيبهاي متفاوت نارنج
پوست: پوستههايي که بطور معمول به کارگيري ميشوند دربرگيرنده دارچين و درخت گنه گنه عطري ميباشند. روغن معطر پوسته ريشه گياه ساسافراس (Sassafras) به مراد استعمال از ماده اصلي آن سافرول (safrole) که براي ايجاد مواد معطر تصنعي ديگر به کارگيري مي شود، بطور بي واسطه و يا اين که خالص گرديده به کارگيري ميشود.
گل و شکوفه: قطعا يکياز بزرگرترين منابع بو سازي هست، که دربرگيرنده گلهاي واريتههاي مختلفي از رز و ياس، گل مريم، نرگس، شمعداني عطري، اُسمانتوس(osmanthus)، پلومريا، ميموزا (mimosa)، پيچ امين الدوله، گل يخ، کاسي (Cassie) از درخت آکاسيا فارنسيانا (Acacia farnesiana) و امبرِت (ambrette)به ياروهمدم شکوفههاي مرکبات و درخت يلانگ-يلانگ (ylang-ylang) ميشود. غنچههاي بازنشده ميخک صدپر نيز هر يک سري تحت عنوان گل در حيث گرفته نمي شوند ولي استعمال مي گردند. ارکيدهها بطور تجاري در عطرسازي به کار گيري نمي شوند به جز وانيل که بعنوان يک ارکيده بعداز گرده افشاني و تشکيل انبان بذر آن در عطرسازي به کارگيري ميگردد.
ميوهها: ميوههاي نواي مثل سيب، توت خارجي و گيلاس بعداز استخراج متاسفانه بوي گزينه انتظار را ندارند. در حالتي که اين عطرها در عطري وجود داشته باشد ناشي از ترکيبات تصنعي و مصنوعي هست. ميوههاي ليتسه آ (litsea cubeba)، وانيل و اُرِس (juniper berry) از استثناها هستند. بيش تر ميوههايي که بطور معمول به کارگيري ميشوند مانند مرکباتي نظير پرتقال، نارنج، ليمو ترش و ليمو شيرين، ترکيبات معطرشان از پوست آن ها استخراج مي گردد. در صورتيکه چه پوست گريپ فروت هنوز براي مواد معطرش به کار گيري ميگردد، ولي از آنجاييکه مواد طبيعي آن دارنده ماده سولفور بوده و بوي بدي توليد مينمايند، اضافه ترکيبات معطر با بوي گريپ فروت در بازار بطور تصنعي و مصنوعي ساخته ميگردند.
برگ و جوانه: برگهايي که بطور معمول در صنعت رايحه به کارگيري ميگردند مشتمل بر برگ اسطوخودوس، نعناع هندي (Patchouli)، مريم گلي، بنفشه، رزماري و برگهاي مرکبات ميشود. گه گاه برگها به علت افزودن نُتهاي \"سبز\" به بوها بها پيدا مينمايند، برگهايي مانند گوجه خارجي و کاه از اين گزاره مي باشند.
ريشه، ريزوم و پياز: نصيبهاي ذيل زميني گياهاني که به صورت معمول در صنعت رايحه سازي به کارگيري مي گردند دربرگيرنده ريزومهاي زنبق، ريشههاي خس خس (vetiver، در هند به آن خوس گفته ميشود) و ريزومهاي متعدد از خانواده زنجبيل هستند.
بذر: بذر هويج، لوبياي تونکا (Tonka bean)، گشنيز، زيره، لوبياي کاکائو، جوز هندي، هل سبز و انيسون از منابع معمول در بو سازي ميباشند.
چوب درختان: به کارگيري از روغن و عصاره چوب برخي از درختان، از آنجاييکه تامين کننده نُت شالوده در صنعت رايحه سازي هستند، غير قابل ديده پوشي ميباشند. درختاني که چوبشان دراين صنعت به کار گيري ميشوند دربرگيرنده عود هندي (agarwood)، دمپايي (sandalwood)، رُزوود (rosewood)، توس يا اين که غان، سرو، اُرِس و کاج ميباشند.
رزين (صمغ): صمغها از ديرباز در صنعت بو و عود سازي ارزشمند بودهاند. رزينهاي معطر و ضدعفوني کننده و عطرهاي دربرگيرنده رزينها در بخش اعظمي از فرهنگ و تمدنها بعنوان دارو در معالجه بيماريهاي بيشماري بکار مي رفتهميباشد. صمغهايي که طولاني تر در رايحه سازي به کار گيري مي گردند دربرگيرنده رزين لابدانوم (Labdanum)، باريجه، بوته کندر، مرّ، بلسان پرويي (Peru Balsam)، صمغ بنزوئين (Benzoin resin)، بلسان (درخت گل حنا) مي باشند. صمغ کاج و نراد منابع ترپنها مي باشند، مادهاي که در ساخت تصنعي اکثري از مواد معطر ديگر به فعاليت ميروند. کهربا و کوپال که در رايحه سازي به کار گيري ميشوند فسيل تراوشات صمغهاي مخروطيان ميباشند.
درباره این سایت